O karanlığın aydınlatan ışık…4 Şehidimiz…

Zor…Bazen yazı yazmak…Meslek hayatımda göz yaşı ile yazdığım haberler vardır…İşte onlardan birisi daha…

3 gün Malatya dışı seyahet sonrası baba ocağım Akçadağ’a yolculuk başlamıştı…saat 17.00 de…1 il Müdür Yardımcısı, 1 Dr. Albay ve Bir doktor 1  de ben…İsim vermek istemiyorum…Yol boyu sohbet…Akçadağ’da yaşanan uçak kazalarını da konuştuk yolda…

Akçadağ’a gidiş sebebimiz…Murat Maskar , Askeri Dr. Olan Ak Parti Milletvekili aday adayı Şamnal Tosun’u davet etmiş…Önce Ak Parti ilçe başkanı Arif Tutal’a misafir olduk…Oradan Maskarların evine Kaymakam adayı İhsan Maskar karşıladı bizi yolda…Maskar’ların evi kalabalık…

Dr. Şanal Tosun, 2 meslektaşı Dr. Sivil Savunmada Müdür Mavini Selahattin Kılıç, Battalgazi Sosyal Hizmetler Müdürü Adnan Fırat, Battalgazi Meclis Üyesi Necati Tosun…Malatya belediyesinden bir Müdür Yardımcısı ve diğer misafirler var...Sohbet koyu…

Akçadağ pilavına kaşık sallarken bir anda calan telefon…Uçaklar düştü…

Bir anda sessizlik ve “Allah’ım sen koru” duaları….

Ve anında bölgeye Akçadağ Muhtarlar Derneği Başkanı Eyüp Gönültaş , ben ve Aktepe Mahallesi Muhtarı Aydın Coşkun’la atladığımız araba ile koyulduk yola…Önce İkinciler-Keller-Cimiş güzergahına…Ziyaret mevkine…Başyurt yaylasının dibi…Kar-tipi sis…Çamur yollar…Yolda kalan araçlar…Ambulnslar itfaiyeler…Kurtarma için yola çıkan araçlar mahsur…Jandarma yaya düştü yola…Hava da helikopterler…Gidiş yol…Geçiş yok…İkinci güzergahı deniyoruz yine geçiş yok…Kardan açılan yollar…Nafile…Bölge sorunlu…Hava şartları iyice zorlaştırmış ulaşımı…3^’ncü güzergahda uçakların düştüğü alana yaklaşıyoruz…Açılan yol arkada biz seyehat ediyoruz…Rürk Silahlı Kuvvetlerine ait araçlar, Sivil Savunmaya , Tedaş’a ait araçlar…İstihbarata ait araçlar ve diğer araçlar….Yol açma çalışmaları…Kreyderler…Tim araçları yolda  kalıyor…Bölge zor şart…Eyüp Gönültaş ile Aydın Coşkun arabayı bir kenara bırakıp “Kurtarma ekiplerine yardım ederiz” diye koşuyorlar…

Kar 1 metre bazı yerlerde 1,5 metre…

Başlıyoruz olay yerine yaya gitmeye…Soğuk-tipi ve kar yağışı…Olay yerine vardığımda …Bedenim buz kesiyor…Elim oynayamıyor…

Gözyaşlarım akıyor….sessiz ve derinden…

Dökülen gözyaşlarımı silemden Ey şehid oğlu şehid, isteme benden makber,Sana âgûşunu açmış duruyor Peygamber.” Diyip sesli ağlamaya başlıyordum…

Ve ardından ekliyordum…”Şehitliğin kutlu olsun şehidim Şefaatçin olsun son peygamberim “

O an Malatya’ya Türkiye’ye ilk uçak düştü haberini duyuran gazeteci olduğumda telefonun hiç susmuyordu…

Ali Aladağ mahsur kalmış-donma tehlikesi geçirmiş haberi tim gazete-tv  ajanslara ulaşmıştı…

Arayanlar çoktu…Bazen telefon çekiyor bazen çekmiyordu…

Gözyaşlarımla kara saplana olay yeri yakınında ki tim araçını kurtarmak için itiyordum…Düşe kalka…Donmak üzere olan hereket edemeyen ellerim o Mehmetçik mahsur kalmasın görevine ulaşsın diye bir aslan pencesi olmuştu ellerim…Halk akın akındı…Yardıma koşmuşlardı…Akçadağ’da gelen gençler “Gazeteci Ali Aladağ , abi herkes  seni soruyor…Ulaşamayorlar” diyorlardı…Bir anda Osman Güde’nin şu sigarayı al yak demesi ile bir yandan da mesleğimi yapıyordum resimler çekiyor-görüntüler alıyordum kamera ile…Osman Güder’de bana yardımcı oluyordu…Dönmek yolundaydık..Kısa süre Tim aracı ile hareket ettik…Sonra yaya…Aracımıza geldik…Osman Güde o karlı-buzlu yollarda indirmişti beni…İkincilere…Vali Süleyman Kamçı ile Gazetecilerin yanına gitmek istiyorduk…Birden Kameraman Mehmet Taşık son surat geldi”Ali abi nerdesin herkes  seni dondu sandı” diyordu..

“Donsam ne yazar dı..

4 yiğidin yanında elbet banada yer olurdu.” Diyiverdim…Ve Yine tel caldı…Osman Güde cevap verdi…”Malatya Büyükşehir belediye başkanı Ahmet Çakır beni soruyordu…Gelişmeleri aktarıyordum….”

Mehmet Mert arabasında su ikram ediyordu…

Mehmet Taşkın “Abi senin durumun iyi değil ben seni eve veya bir sağlık kuruluşuna götüreyim “ diyordu…”

“Yok “ ısrarıma Taşkın aldırış etmiyordu…Ver elini Malatya…Yol boyu arayanlar…Olay anında arayanlar olay takibimiz sırasında arayanlar…Ve yolda bir sigara daha yakıp şu dörtlüğü sesli okuyordum…

“Can dayanmıyor yiğidimin dökülen her damla kanına 
Şerf ile sarılmış gül tenin mukkades sancağına 
Saf saf melekler güller saçmış dört bir yanına 
Zemzem suyu gibi şahadet şerbetini içmişsin şehitim 
Ne mutlu sana şefaatçin olacaktır güzel Peygamberim”…

Yine gözyaşlarım akıyordu….Eve adım attığımda Fırat’ın “Nasıllar iyiler mi?” sözlerine yutkunarak”İyiler…diyebildim…Odama attım kendimi …Misafirler vardı…Yeğenlerim…

Suskunluk hüküm sürüyordu…Bir yandan da haberler hazırlayıp diğer yandan haberleri takip ediyordum…

Önce insansım sonra gazeteci…

Kızımın bir paylaşımını okudum aynen şöyle :” Ilk olay yerine giden gazeteci tabiki babam yoğun sis ten dolayi uçakların carpiştigini söyledi neden enkaz fotosu cekmedin dedik dediği tek kelime "içim sizladi elim gitmedi".Allah rahmet eylesin rabbim sabir versin.”

Ve yine ağlıyordum….

Sosyal Paylaşım Sitesi Facebook’ta insanlar başsağlığı mesajları yayınlıyorlardı…Hem Facebook’ta hem Twitter’ de haberleri paylaşırken şunuda paylaşmıştım” Ali ALADAĞ @AliALADA2 
4 şehid...Vatan evladı...Olay yerine giden ilk gazeteci olarak ...Gözyaşımı tutamadım....Başın Sağolsun Türkiyem başın sağolsun Malatyam…Başın sağ olsun Türkiyem...Şehitlerimiz var...Malatya'da 2 Savaş Uçağının çarpışması sonucu 4 şehidimiz var...
Sisi-Kar-Tipi...Olumsuz Hava koşulları...Olayı ilk Türkiye'ye duyuran gazeteciyim...Olay yerinden yeni döndüm...Donma tehlikesi yaşadım...Yanan yürekler...Ayrıntılar www.malatyaolay.com da”…

Ve haberleri takip ederken bir paylaşım yapıldı…Bir mahlukat gecenin yarısında bir mahlukatla birlikteymiş…Onu böylesi bir günde bir resimle paylaşıyor…

Yapmadığım bir şeyi yaptım…Şu cevapı verdim.

”Şu Memlekette...Ne kadar TİPİ bozuk, sütü BOZUK, şaftı KAYMIŞ robot var ....Angut mu desem...Ülke kan ağlarken 4 şehide gözyaşı dökülürken...Felanlayım diye resim paylaşan pezolar var”

Bu yazının ruhuna uygun olmazsa da ekledim…

Şehidine saygısı olmayan ve vatan sevdalısı geçinen müptelalara da papuç da bırakamam…

Ve …Gözyaşları ile…Okuduğum bir dörtlük daha…

Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş, asker!

Gökten ecdad inerek öpse o pak alnı değer.

Ne büyüksün ki, kanın kurtarıyor Tevhid’i...

Bedr’in aslanları ancak, bu kadar şanlı idi.

Sana dar gelmeyecek makber’i kimler kazsın?

“Gömelim gel seni tarihe”desem, sığmazsın.